Ғалымдар Гравет дәуіріндегі (біздің жыл санауымызға дейінгі 30,5-22 мың жыл) мамонттардың сүйегі мен тісін зерттей келе олардың табиғаттың кесірінен өлмегеніне көз жеткізді. Олар Германияның Швабск таулары мен Францияның Дордонь жазығынан табылған мамонт сүйектерін зерттеген болатын. Зерттеу қорытындылары дәл сол кезде алып жануар үшін Батыс Еуропада шөп те, су да жеткілікті болғанын көрсеткен. Ғалымдар өз ойларына көз жеткізе түсу үшін қазіргі кездегі ат пен бұғылардың сүйектеріндегі көміртек изотопын зерттегенде екі сүйекте де күкірт пен азоттың тұрақтылығын байқаған. Осыдан кейін мамандар алып жануардың жоғалып кетуіне ауа райының күрт ауытқуы мен экологиялық жағдайлар себепші болды деген пікірдің қате екенін анықтады.