Қазір Өскемен қаласында тұратын Михаил Яковлевич Головатюк 1944 жылы әскер қатарына шақырылған, 579-атқыштар полкінің құрамында пулеметші ретінде Жапонияға қарсы ұрыстарға қатысқан.
1951 жылы демобилизациядан кейін Омбы облысында біраз уақыт әкесімен бірге тұрып, кейін Өскеменге кетіп, 30 жыл бойы қорғасын-мырыш комбинатында (қазіргі «Қазмырыш») балқытушы болып жұмыс істеген.
Михаил Яковлевич ІІ дәрежелі Отан соғысы, Даңқ ордендерінің иегері. Ленин, «Жапонияны жеңгені үшін» медалі, «Кеңес армиясы мен флотына 30 жыл» мерекелік медалі, көптеген мерейтойлық наградалардың иегері.
Тыл еңбеккерлері Боқай Сайылғазин мен оның зайыбы Светлана облыс орталығында тұрады. Екеуі де қиын-қыстау еңбек жолын бастан өткеріп, ең қиын кезеңде тылда нағыз Отан қорғаушылардың бірі болған.
Боқай ақсақал 1930 жылы Ұлан ауданындағы «Қызыл-Әскер» колхозында көп балалы отбасында дүниеге келген. Соғыс жылдарында және одан кейін де сол жерде жұмыс істеп, 1950 жылы құрылыс училищесінің курстарын бітіріп, кірпіш қалаушы мамандығын алған.
1950-1952 жылдары Лениногорск қаласындағы «Алтайсвинецстрой» мекемесінде жұмыс істеп, кейін «Заводстройға» ауыстырылды. 1959 жылы Өскемен қаласына қоныс аударып, «Восток» стадионы мен №7 мектептің құрылысына қатысады. Оның әйелі Светлана да соғыс жылдарында колхозда жұмыс істеген. Анасымен бірге майдандағы жауынгерлерге қолғап, шұлық, дорба тоқуға көмектесті. Ерлі-зайыптылардың екеуі де немере, шөбере тәрбиелеп отырған «Тыл еңбеккері» мәртебесіне ие.
Сапар барысында Алмасхан Сматлаев ардагерлер мен тыл еңбеккерлеріне сый-сияпат жасап, олардың бейбітшілік жолындағы ерліктерін есте сақтап, ұрпаққа қалдыру үшін қолдан келгеннің бәрін жасауымыз керектігін баса айтты.
9 мамырға дейін Шығыс Қазақстан облысының барлық ардагерлеріне 1,5 млн теңге, тыл еңбеккерлеріне 100 000, 50 000 теңге сыйға тартылмаған.
