ەل-جۇرتىنىڭ باسىنا كۇن تۋىپ، تىنىشتىق ورناعانشا پانالايتىن ءقاۋىپسىز جەر ىزدەۋدە. ەجەلدەن كورشى ەكەنىمىزدى ولار دا بىلەدى، سول سەبەپتى جەرىمىزگە كەلىپ جاتىر. ءبىراق وسىنداي ۋاقىتشا دۇربەلەڭنىڭ كەزىندە «جاعىلعانعا جۇدىرىق» بولماي، قولداعانىمىز دۇرىس بولادى. قولدان كەلگەنشە كومەك كورسەتىپ، قامقورلىق كورسەتكەن ابزال.
ەرتەدەن-اق قينالعانعا قولىن سوزاتىن تەكتى جۇرتپىز. وتكەن عاسىردا قازاق حالقى بىرنەشە ۇلتقا كوپتەگەن جاقسىلىق جاسادى. سولار ارامىزعا ءسىڭىسىپ، ارالاسىپ-قۇرالاسىپ، بىزبەن تاتۋ عۇمىر كەشتى.
ۇرپاقتارى ءالى دە حالقىمىزبەن ىنتىماقتاسىپ ءومىر سۇرۋدە. ەشكىمدى كەۋدەسىنەن تەپكەن جوقپىز. ودان ەلىمىز جامان بولعان جوق. كوپ ۇلتقا ابىرويىمىز جەتىپ، جاقسى اتىمىز شىقتى. سوندىقتان وسى سۇرلەۋدەن جاڭىلماعانىمىز ءجون.
بەس ساۋساق بىردەي ەمەس، ەل بولعان سوڭ ءتۇرلى پىكىر، الۋان كوزقاراس بولادى. جالپى، حالقىمىز ەشكىمگە وشتەسپەيدى. مەيىربان، وزگەگە قامقور. مەملەكەت قاۋىپسىزدىك جايىن نازاردان تىس قالدىرماي، وسى تۇستا باقىلاۋدى كۇشەيتۋ كەرەك.
تىنىشتىق، بەيبىتشىلىك پەن اۋىزبىرشىلىك – ەلىمىزدىڭ ەڭ قىمبات قۇندىلىعى. ونى كوزدىڭ قاراشىعىنداي ساقتاپ، كەلەشەك ۇرپاقتىڭ بەيبىت ءومىرى ءۇشىن قىزعىشتاي قورعاۋىمىز ءتيىس. ەڭسەلى ەلدىڭ ءبىر وكىلى رەتىندە ايتار ءسوزىم – وسى. حالىقتىڭ اماندىعى، بالا-شاعانىڭ جىلاماعانىن سۇرايمىز. بۇل ءۇشىن تاتۋلىقتان اسقان جول جوق.
