يسلام ءدىنى بويىنشا ەشقانداي امال ادامنىڭ جۇماقتىق بولۋىنىڭ كەپىلى ەمەس.

ول اللانىڭ ريزالىعى مەن سىيىنا بايلانىستى. ال، ەگەر امالدار – جۇماقتىڭ كەپىلى دەلىنسە، وندا ادام مەن اللا اراسىندا «بۋح ۋچەت»  باستالىپ كەتەر ەدى...

ءاربىر امالدىڭ «تارازىسى نەمەسە ولشەمى، باعاسى، قۇنى» بەلگىلەنىپ، قىپ-قىزىل ساۋداعا اينالار ەدى.

سوندىقتان «مەن – امالدامىن، نامازدامىن، ءمىناجاتتامىن» دەپ امالىنا سەنىپ كەتۋ دە شىنايى ءدىندارلىقتىڭ سىرتىنا شىعىپ كەتەدى.

امال – اللا ءۇشىن ەمەس، ءوزىڭ ءۇشىن. يمان – اللا ءۇشىن ەمەس ءوزىڭ ءۇشىن. ءدىن – اللا ءۇشىن ەمەس، ءوزىڭ ءۇشىن...

ەڭ باستى ۇستانىم – ادامنىڭ ءوزىن ءوزى الداماۋى...

ونداي ادام ەشكىمدى دە، اللانى دا الدامايدى... ونداي ادام ريا، كورىنىس دەگەن سپەكتاكلدەن اۋلاق بولادى...

دوساي كەنجەتاي، ءدىنتانۋشى