اكىم ىشكە كىرۋدەن بەس مينۋت بۇرىن اياق استىنان «تازالاۋ» شاراسى باستالدى. الدىمەن اقجاعالىنىڭ شابارماندارى زالعا الاق-جۇلاق ەتىپ كىردى. وڭ-تۇسىنە قاراساڭىز، بەينە جانالعىش سياقتى: كوردەي قاراڭعى، تاستاي سۋىق. ءىشتى كوزىمەن شولىپ، تەسىك-تەسىككە دەيىن ءتىنتىپ جاتىر. ءبىز الگى ەكى شابارماننىڭ قىلىعىن تۇسىنبەي قاراپ تۇرمىز. سونان سوڭ «ءتىنتۋ» جۇمىستارىن بىتىرگەن ولار سىرتتاعىلارعا حابار بەردى. سول-اق ەكەن ەسىكتەن قاپ-قارا كاستيۋم-شالبار كيگەن ۇش-تورتەۋ ساۋ ەتە قالدى. سوندا عانا تۇسىندىك. اكىم كەلە جاتىر ەكەن...
نەگە ەكەنىن بىلمەيمىن، سول ساتتە اكىمدى قاتتى اياپ كەتتىم. قاسىنداعى «جانالعىشتار» جولدى «تازالاپ»، ءبىز سياقتى ءتىرى اكىمنىڭ قولىن ۇستاعىسى كەلەتىن جىگىتتەردى قيداي سىپىرىپ، كوكەمىزدى ەشكىممەن امانداستىرماي، ساحناعا قاراي سۇيرەپ بارادى. اكىم بايقۇس تىلشىلەرمەن جۇزبە ءجۇز جولىعىپ، بىر-ەكى اۋىز تىلدەسكىسى كەلدى-اۋ دەيمىن. بىزگە قيىلا قاراپ، ۇزاتىلعان قىزداي امالسىز كەتىپ بارادى. ..
اڭگىمە سونىمەن تىنعان جوق. اكىم ساحنادان تۇسەردە دە قىزىق بولدى. الگى شولاق بەلسەندىلەر تاعى دا ابىر-سابىر بولىپ كەتتى. بىرەۋى كوكەمىزدىڭ ساحنادان امان-ەسەن تۇسكەنىنە كوز جەتكىزۋ ءۇشىن ءۇستى-باسىن ءبىر سىيپاپ شىقتى (انىعى – الاقانىمەن كاستيۋمىنە قونعان قىل-قىبىردى اقىرىن قاعىپ جاتىر). ەكىنشىسى جول «ارشىپ» الەك. ءۇشىنشىسى كامەرا كوتەرگەن وپەراتورلاردىڭ جارىعىن جاۋىپ جاتقانى. ءتورتىنشىسى شىعابەرىستەگى ەسىكتى ايقارا اشىپ تۇر.
اكىم كوكەم ءبىزدىڭ تۇستان وتە بەرگەندە، ءبىر سىلبىر ءتىلشىنىڭ قاعاز-قالامى جەرگە ءتۇسىپ كەتكەنى. سونى الگى ساققۇلاقتىڭ بىرەۋى بايقاپ قالىپتى. ۇشقان قۇستاي كەلدى دە جەردەگى ءبىر جاپىراق قاعاز بەن قالامساپتى بومبا كورگەندەي، اسا تەز جىلدامدىقپەن، اسا ساقتىقپەن كوتەرىپ الدى. ءسويتتى دە قاسىمدا تۇرعان تىلشىگە قادالىپ تۇرىپ: «مىناعان اكىم تايىپ جىعىلسا، قايتەسىڭ. وسى ءۇشىن جاۋاپ بەرەسىڭ. سەنىمەن كەيىن سويلەسەمىز» - دەپ سۇرلانىپ كەتتى.
–مىنالار جان الا ما؟ - دەيدى ەسى شىققان الگى ارىپتەسىم.
–باستىعىنا جان كەرەك بولسا... الۋى مۇمكىن، – دەدىم سىبىرلاپ.
جاراس كەمەلجان
