اقسەلەۋ اعا سەيدىمبەكتىڭ بىردە بىلاي دەگەنى بار ەدى: – التى-جەتى جاستامىن، كەلە جاتسام اۋىلداعى كوشەنىڭ اناۋ باسىندا ءبىر ايەل جولىمدى توسىپ تۇر؛ نە جۇرمەيدى، نە باسقا جاققا كەتپەيدى، جاقىنداي بەرگەنىمدە «قارعام، جولىڭدى كەسپەيىن دەپ توسىپ تۇرمىن، سەن ءوتىپ كەت  – سەن ەركەكسىڭ عوي» دەدى. جەتى جاسار بالانىڭ جولىن جەتپىستەگى كەيۋانا كەسپەدى، ءسويتىپ!».
الماتىنىڭ ارباتىمەن ءجۇرىپ ءوتتىم. الدىمنان كەسىپ وتكەن قازاق قىزدارىنىڭ سانىنان جاڭىلدىم. كورمەي قالسا ءبىر ءجون، ەر كىسىنىڭ كەلە جاتقانىن كورە تۇرا، ادەيى، كەس-كەستەپ كەسە-كولدەنەڭ ءوتىپ جاتىر. قاڭعالاقتاعان ءبىر وي كەلدى باسىمىزعا. بۇگىنگى قازاق قىزدارىنىڭ جولى بولماي جۇرگەنى، ۇيلەنۋدەن اجىراسۋدىڭ كوبەيگەنى، تىرشىلىگىنىڭ ءسانى كەلمەي جاتقانى وسىنداي كەردەڭ ارەكەتتەن ەمەس پە ەكەن؟!.

نۇرتورە ءجۇسىپ