«سارىبالا، سەن جازۋشى بولامىن دەپ ءجۇرسىڭ عوي. سول بولاشاق تىرلىگىڭە دەمەۋ بولار ءۇش تاراۋ اقىلىمدى ايتايىن. قابىل الساڭ، قاپى قالماسسىڭ.
اراقتى ءاۋ باستا ەم-دوم ءۇشىن شىعارعان. ازداپ ىشسەڭ — ءدارۋ، كوپ ىشسەڭ — ۋ. جونىمەن تاتا بىلسەڭ، ارتىقتىق ەتپەيدى ول. ال قاتاڭ ەسكەرتەرىم، تەمەكىگە جولاما! ادام اعزاسىن ارىلماس دەرتكە ۇشىراتاتىن كەسىرلى كەسەلدىڭ ەڭ زياندىسى. بۇل ءبىر.
جازۋشىنىڭ وتە ءبىر باعا جەتپەس قۇندىسى — ۋاقىتى. وسى قۇندىنىڭ اسا قاس جاۋى — كارتا دەيتىن ازارتى مول ويىن. ول نەمەڭ — ۋاقىتىڭدى ۇرلاۋمەن قوسا دوستارىڭنان اجىراتاتىن زاندەمىنىڭ ءوزى. ويتكەنى، ۇتىلساڭ — اقشا بولماي، بەرە الماۋىڭ مۇمكىن. ۇتساڭ — قولما قول الا الماي، ارالارىڭ سۋىسىپ كەتۋى عاجاپ ەمەس. سوندىقتان كارتادان اۋلاق بول.
ۇشىنشىدەن، ءبىزدىڭ جاساعان قاتەلىكتەرىمىزدى قايتالاماڭدار. جوعارى وقۋ ورىندارىندا وقىپ جۇرگەنىمىزدە قازاق قىزدارى ورتالاۋ مەكتەپتى دە بىتىرمەيتىن ەدى. سودان با "تەڭ تەڭىمەن" دەگەنگە اۋلەكىلەنىپ، "قولىمىز جەتكەنىمىز" ورىس قىزىنا، ودان كەيىنگىلەرىمىز تاتارعا، باسقا ۇلت بويجەتكەندەرىنە ۇيلەندىك. ۇلتتىڭ ۇلت بوپ ۇيىتىلۋى بەسىكتەن باستالارىنا ءمان بەرمەپپىز. ال ۇلتتىڭ ۇلىلىعىن ساقتاۋ ءۇشىن ءوز جۇرتىڭنىڭ ارۋىمەن باس قوسۋدىڭ اسا قاجەتتىگىن كەش سەزىپ، سان سوعىپ ءجۇرمىز. سەندەر ەلدەن الىستا جۇرسىڭدەر. بۇگىندە قازاعىڭنىڭ وقىعان قاراكوزدەرى جەتكىلىكتى. ءبىزدىڭ قاتەلىگىمىزدى تۇزەتۋگە تىرىسىڭدار.
سولاي، سوفى بالام. كەڭەسىمە قۇلاپ تۇسپەسە دە، قۇلاق اسار ۇرپاق بولسا دەيتىن تىلەگىمنىڭ ءبىر پاراسى وسى.
ماسكەۋ، 1961 جىل
