بۇل تۋرالى ءانشى ءوزىنىڭ جەلىدەگى پاراقشاسىندا جازدى.
«اياق استىنان ساناما ءبىر وي كەلدى. مۇنى وقىپ وتىرعان ادامداردىڭ قالاي قابىلدايتىنىن بىلمەيمىن. الايدا مەن ميلليون وقىرمانى بار بۇل پاراقشامدى ساتىلىمعا شىعارۋدى ءجون كوردىم. ودان تۇسكەن پايدانى اقشاعا مۇقتاج ءبىر جانعا بەرمەكپىن. ول ادامنىڭ اتىن مىندەتتى تۇردە اتاپ، سىزدەرگە كورسەتەتىن بولامىن. تەك الدىمەن ويىم جۇزەگە اسسىن. ءوزىنىڭ ءىسىن العا باستىرۋ ءۇشىن مەنىڭ پاراقشامدى ساتىپ العىسى كەلەتىن جاندار تابىلادى دەپ ويلايمىن. نەمەسە وسىنشا وقىرمانى بار پاراقشانى جاي عانا يەمدەنگىسى كەلەتىن جاندار بار شىعار. العاشقى باعاسى – 1 500 000 تەڭگە. بۇدان دا كوپ اقشا ۇسىناتىن جاندار تابىلسا نۇر ۇستىنە نۇر. وتىنەمىن، مۇنىڭ استىنان ءبىر كىر ىزدەۋدىڭ قاجەتى جوق. ادال نيەتپەن جاسالىنىپ وتىرعان دۇنيە»، – دەپ جازدى ول.
ءوز سوزىندە ءانشى جاڭا پاراقشا اشاتىنىن، جاڭا جىلدى جاڭا لەپپەن باستايتىنىن ايتىپ ءوتتى.
«مەنىڭ ادامدارىم مەنى تاۋىپ الادى، ونى بىلەمىن. سىزدەرگە دەگەن ماحابباتپەن»، – دەپ تۇيىندەدى ءسوزىن ماقپال.
