نەندەي كۇش كۇننىڭ نۇرىن جاسىرادى؟!
قىزارىپ سوڭعى ساۋلە شاشىرادى.
كۇن تۇيە الماي بارادى شاشىن ءالى.
نەسىنە اسىعادى؟!
كوكجيەككە ىمىرت كەپ اسىلادى،
ءتۇن كەلىپ، دۇنيەنى باسىنادى.
كۇن نەگە اسىعادى، اسىعادى؟!
و، جارىق دۇنيەم-اي!
قۋاتىم-اي!
نەسىنە اسىعاسىڭ، تۇرا تۇرماي.
ءومىردى باسقا ارناعا بۇراتىنداي.
تۇننەن قورقام...
ماڭگىلىك تۇراتىنداي.
توقتاشى!
توقتاي تۇرشى، قۋاتىم-اي!
بىلمەيمىن اسىعاتىن جەر مە، كۇن بە؟!
بەلگىسىز، نە كۇش مەنى تەربەتۋدە؟!
قارا جەر قاشان وتكەن كۇندى اينالىپ؟!
قوزعالماي-اق تۇرمىن عوي جەر بەتىندە.
جەتپەدىم ۇشىعىنا كۇندە ويلانىپ،
جەر قايدا اسىعادى، كۇندى اينالىپ؟!
تىرلىكتە قارا ءتۇننىڭ كەرەگى نە،
كەتپەي مە ونان-داعى كۇنگە اينالىپ.
مۇقاعالي ماقاتايەۆ
