جەلى قولدانۋشىسى، جۋرناليست ادىلەت ورىنباساروۆ ءوزىنىڭ فەيسبۋكتاعى پاراقشاسىندا باتىس قازاقستان وبلىسىنداعى ەۆاكۋاسيالىق پۋنكتەردەگى كەلەڭسىز جاعدايدى اششىنا جازىپتى. ونىڭ ايتۋىنشا، ءبىر اپاي باسىنا جاستايتىن جاستىق تاپپاي جۇرسە، كەلسى ءبىر اپاي ءتورت جاستىقتى الىپ الىپ، ونى ەشكىمگە بەرمەي، ارتىق جاستىقتاردى ۇيىنە اكەتپەكشى ەكەن.
مەن ءبىر-اق نارسەنى ۇقپادىم. نەشە كۇننەن بەرى ساۋالدار سانامنان كەتەر ەمەس. بۇگىندە جۇمىس بابىمەن ەۆاكۋاسيالىق پۋنكتەردە ءجيى بولامىن. بارعان سايىن ءار اداممەن سويلەسىپ، جان-دۇنيەسىنە ۇڭىلگىم كەلەدى.
پۋنكتەردە جاعداي بىركەلكى. جاتىن ورىن، تاماق ءبارى ۇيىمداستىرىلعان. ارينە ءوز ۇيىڭە جەتەرى جوق.
ءبىراق ادامداردىڭ ىس-ارەكەتتەرى... بولعان جاعدايدان شوك العان دەيىن دەسەڭ، ولاي ايتۋعا كەلمەيدى. تەرەكتىدە وسىدان ءبىر اپتاداعىداي دۇربەلەڭ جوق. الايدا ەۆاپۋنكتەردەگى ادامداردا بىر-بىرىنە دەگەن جاناشىرلىق جوق.
ءبىر ادام جاستىق تابا الماي سەندەلىپ ءجۇر.
ءبىر اعام ءتورت (!) جاستىق سالىپ العان باسىنا.
ءبىر اپايعا كورپەسىنە تىس كەرەك.
ءبىر اپاي كورپەنىڭ تىسىن قوس-قوستان الىپ، «قالعانىن ۇيىمە اكەتەم» دەپ وتىر.
ءبىر تۇرعىن بەرىلگەن شاي مەن مايعا «شۇكىر» دەيدى.
مىڭ ادام «بىزگە بانان مەن الما بەرىڭدەر» دەپ ايقاي سالىپ ءجۇر.
قىرقىسقان، تارتىسقان ادامدار.
"سەن تيمەسەڭ، مەن تيمە" دەپ قىرىن قاراپ جاتقان قارتتار.
بايقاعانىم، «ءتايت» دەيتىن اقساقال جوق. مۇمكىن وسى ءسوزىم ءۇشىن مەنى سوگەسىزدەر. ويتكەنى ءقازىر ادامدى سوگۋ ترەندتە عوي...
بۇرىن ءبىر اقساقال «ءتايت، جامان ىرىم باستاماڭدار» دەگەن ءبىر اۋىز سوزىمەن ءبىر ەلدى جونگە سالىپ، مىڭداعان وتباسىنى اجىراسۋ مەن جۇزدەگەن اعايىندى بەتجىرتىسۋدان ساقتاپ قالعان ەدى عوي.
سول زامان كەلمەسكە كەتتى مە؟
بۇل ءوزى قاي زامان؟!
الدە بۇل نيەتتەن بە؟
مۇمكىن بۇل زالال ءبىزدىڭ نيەتىمىزگە بايلانىستى بەرىلىپ جاتىر دەپ ويلامايسىزدار ما؟!
