ۇلتتىق دومبىرا كۇنى – حالقىمىزدىڭ تەرەڭ تاريحى مەن باي رۋحانياتىن دارىپتەيتىن ماڭىزدى مەرەكە. بۇل كۇن – اتا-بابادان جەتكەن كۇي ونەرىن ۇلىقتاپ، ونى بۇگىنگى ۇرپاققا اماناتتاۋ جولىنداعى يگى باستاما.
دومبىرا – قازاق حالقىنىڭ ءتول مۇراسى، ۇلتتىق بولمىسىمىزدىڭ ايناسى. ونىڭ ءاربىر ءۇنى – شەجىرە، ءاربىر پەرنەسى – تاعىلىم. كۇي ارقىلى ەل باسىنان وتكەن قيلى كەزەڭدەر، ەلدىك پەن ەرلىك، ماحاببات پەن مۇڭ كوركەم جەتكىزىلگەن.
جاس ۇرپاق – ۇلتتىق ونەردىڭ بولاشاعى. بۇگىنگى جاستار – اتادان قالعان اسىل مۇرانى جاڭا دەڭگەيگە كوتەرەتىن باستى كۇش. وسى ورايدا ەلىمىزدەگى مادەني-اعارتۋشىلىق مەكەمەلەر، ءبىلىم وشاقتارى مەن جاستار ۇيىمدارى دومبىرا ونەرىن ناسيحاتتاۋ جولىندا جۇيەلى جۇمىستار جۇرگىزۋدە. دومبىرا ۇيىرمەلەرى، كۇي سايىستارى مەن شىعارماشىلىق جوبالار ارقىلى جاستار ۇلتتىق ونەرگە بەت بۇرىپ كەلەدى.
دومبىرا – تەك ءداستۇر ەمەس، جاڭعىرۋدىڭ سيمۆولى
دومبىرا كۇنى – رۋحاني جاڭعىرۋ اياسىنداعى ناقتى قادامداردىڭ ءبىرى. ول ۇلتتىڭ ءوزىن-وزى تانۋىنا، مادەني كودتى ساقتاۋىنا، جاس ۇرپاقتىڭ بويىندا ۇلتتىق سانا مەن پاتريوتتىق سەزىمدى قالىپتاستىرۋعا ىقپال ەتەدى.
بۇگىنگى مىندەت – ءتول ونەرىمىزدى قادىرلەپ، ۇرپاق جادىندا ساقتاۋ. وسى مەرەكە اياسىندا ءاربىر جاس ازامات قازاقتىڭ كيەلى اسپابىن تانىپ، قادىرلەپ، ناسيحاتتاۋعا ءوز ۇلەسىن قوسا الادى. بۇل – رۋحاني جاۋاپكەرشىلىك پەن ۇرپاق الدىنداعى امانات.
ەرجان ءاشىموۆ
