وتىراسىڭ قاسىما كەلەسىڭ دە.
سەن ولگەنسىڭ، جانىم-اۋ، مەن ءتىرىمىن،
مەن ءتىرىمىن.
ءتىرىمىن!
كورەسىڭ بە!!!
كونگەن جانىم جازاعا، قازاعا دا،
وكپەلەمە،
سەن ەندى جازالاما.
شىن بولسا، تابىسارمىز احيرەتتە،
ازىرششە، جانىم، مەنى مازالاما!..
مەن دەگەن - ءتىرى جانمىن،
سەن - ەلەسسىڭ.
بىلەسىڭ عوي، ولتىرگەن مەن ەمەسپىن،
مەن ءۇشىن ارتىق ەمەس سەنەن ەشكىم،
ءبىراقتا، سەن - ەلەسسىڭ،
سەن - ەلەسسىڭ!
اراشا تۇرا الادى كىم ولىمگە،
جاتا بەر مەنى كۇتىپ تۇنەگىڭدە.
ازىرگە ءتىرى جۇرسەم بۇل ومىردە،
سەنىڭ ورنىڭ وڭاشا جۇرەگىمدە.
مايگۇلىم، گۇلىم مەنىڭ، كوگىم مەنىڭ!
جۇرەگىن قيار دەيسىڭ ولىمگە كىم.
سەن - مەنىڭ جۇرەگىم ەڭ.
دەگەنمەنەن،
ەلەسسىڭ، ەندى ماعان كورىنبەگىن...
ءبىر كۇنى،
ءبىر جىلدارى،
ءبىر زاماندا،
ۋاقىت قۋاتىمدى ۇرلاعاندا،
شابىتتىڭ اق باستاۋى قۇرعاعاندا،
شىنىمەن قالام الىپ، جىر جازام با! ؟
جۇرەكتە وت،
ويدا جاسىن قالماعاندا،
تاعى دا جىر جازام دەپ قارمانام با؟!
جاستىقتا جازىپ كەتكەن جىرىمدى وقىپ،
تاڭدانام با، كىم ءبىلسىن، الدانام با؟!
و، مۋزا!
ماڭگى جاستىق!
قايراي دوسىم!
قاي كۇنى اۋار ەكەن سايران دوسىم.
پوەزيا - جاستىق قوي جالىن ۇشقان،
جاس كۇندە جازعانىڭداي قايدان بولسىن.
و، جاستىق!
سەن ولگەندە، مەن ولەمىن،
سەنسىز مەن قيىلعان ءبىر بورەنەمىن.
كونەرەمىن، بىلەمىن،كونەرمىن.
كوگەرە بەر ماڭگىلىك سەن، ولەڭىم!..
جىرسىز مەنىڭ ومىرگە نە كەرەگىم،
جىردان باسقا جۇرتىما نە بەرەمىن.
مۇقاعالي ماقاتايەۆ
