تۋعان كۇنىنە وراي ازىرلەنگەن “شتريحي ك پورترەتۋ” دەرەكتى فيلمىندە بۇل جايتقا بولەك توقتالعان نازاربايەۆ “وپاسىزداردان” كوڭىلى قالعانىن جاسىرمايدى.
“ساتقىنداردىڭ ءومىرى يت قورلىقپەن وتەدى. بۇلاردىڭ سىرتى ءبۇتىن بولعانمەن، ءىشى ءتۇتىن. قىلىعى قاتە ەكەنىن سەزىنگەندىكتەن، وتكەن كۇنگى ارەكەتتەرى جانىن جەگىدەي جەيدى. بۇلار مەملەكەتكە، حالىققا قارسى شىقتى. مىنا ەلدە توڭكەرىس بولعانىن، مەملەكەتتىڭ شاڭىراعىن شايقالعانىن قالايدى. ولاردىڭ ەسىل-دەرتى وسى. سوندىقتان ەلدەن اۋاشا كەتكەنى ءجون بولدى. الايدا وڭاي قۇتىلام دەپ ويلاماسىن…”، – دەدى نازاربايەۆ شەتەلدەگى وپپوزيسيا وكىلدەرىنە قۇلاققاعىس ەتىپ.
ونىڭ پىكىرىنشە، سىرتتا وتىرىپ، ەلدە ەرەۋىلگە شىعۋعا ازعىراتىندار ناعىز سۋجۇرەكتەر. ەلباسى الگىندەي ارەكەتكە ۇندەيتىندەردى ەلگە شاقىرىپ وتىر.
ءسوز اۋانىنا قاراعاندا نازاربايەۆتىڭ وكپە-نازى ءبىرىنشى كەزەكتە اتىشۋلى ءابليازوۆقا باعىتتالعان سىندى.
“داتىڭ بولسا، ەلگە كەلىپ كەلىپ ايت. باتىر بولساڭ، تالابىڭدى ەلگە كەلىپ تىڭداتقىز. اۋزىڭنان اتىلعان ءسوز مەن جاساعان ءىسىڭدى موينىڭمەن كوتەر. اقشا ۇرلاۋعا كەلگەندە شەبەر، ىسكە كەلگەندە شورقاق!
ءوزىن وپپوزيسيا سانايتىنداردى ءبىر جىلدارى بانكير، مينيستر ەتىپ قاتارعا قوسقان ەدىم. سونىڭ ارقاسىندا شەكەسى شىلقىپ، شىرىگەن بايعا اينالىپ شىعا كەلدى. “كۇشىك اسىراپ يت ەتتىم، ول بالتىرىمدى قاناتتىنىڭ" كەرى بولدى.
حالىقتىڭ اقشاسىن شايناماي جۇتىپ، ەسىرگەن، ەلىرگەن شاقتا "كوپ اسقانعا، ءبىر توسقان" بولدى. تەكسەرىس باستالدى. سول-اق ەكەن بۇل ەلدەن تايىپ تۇردى. شەتەلگە كەتكەننىڭ ەشبىرى وڭعان جوق. قۋعىنداعى ءومىردىڭ ءقايبىر ءقادىرى بولسىن. بەيشارالارعا جانىم اشيدى”، – دەدى نازاربايەۆ.
