ىشىنەن شىرىگەن جاڭعاقتى كەز كەلگەن ادام وپ-وڭاي شاعا سالادى. ەگەر ءوز ىشىڭدە جاۋ جۇرسە، ول كۇندەردىڭ كۇنى ءتۇن جامىلىپ، قاقپاڭدى جاۋعا اشىپ بەرە سالادى.
ەگەر كازاقستاندا تۇراتىن بىرەۋ ءبىزدىڭ مەملەكەتتىلىگىمىزگە، تاۋەلسىزدىگىمىزگە، تارحيىمىزعا، اسىرەسە، تاريحىمىزداعى زۇلماتتارعا كۇمان كەلتىرسە – ەلدى ىشتەن شىرىتەتىن، قاقپامىزدى جاۋعا اشىپ بەرەتىن «بەسىنشى كولوننا» سول بولماق.
كاسىپكەر راميل مۋحورياپوۆقا بۇگىنگى اڭگىمەسىنەن كەيىن ءبىر شەشىم قابىلداۋ كەرەك. ول قازاقستاندا كىممەن بىرگە بولعىسى، تۇرعىسى كەلەتىنىن ايقىنداۋى ءتيىس.
قازاقستاندى كۇشەيتىپ، جاسامپازدىق ماقساتىندا ماڭايىنا ادام توپتاستىراتىندارمەن بىرگە مە، الدە ءوزىنىڭ مالىمدەمەلەرىمەن ەلدى جىككە بولەتىندەرمەن بە؟ ەكى تاڭداۋ تۇر.
جالپى، بۇل جاعداي «تاقىرىپتىڭ مازمۇنىن تەرەڭ تۇسىنبەسەڭ، اڭگىمەگە ارالاسپا» دەگەن ناقىلدىڭ دۇرىستىعىن دالەلدەي تۇسكەندەي بولدى. مۇندايدىڭ سوڭى قوعامدا ءورت سالۋى مۇمكىن.
