بىرەۋلەر جان ەدى دەر ءور تۇلعالى.
بىرەۋلەر تۇلپار ەدى دەر دە مۇمكىن،
بۇتىندەلمەي كەتكەن ءبىر ەر-تۇرمانى.
اڭىز عىپ ايتار مۇمكىن قىلىعىمدى،
قىلىعىمدى ۇناتقان جۇلىنۋدى.
جاقسى كورگەن دەر مۇمكىن «جىلىنۋدى»
ايتەۋىر قازباس بىلىق-شىلىعىمدى.
جازىلار ەستەلىكتەر نەشەلەگەن،
كورەرمىز ونىن، ءبارىن پەشەنەدەن.
ايتەۋىر، بىلەتىنىم ءبىر-اق نارسە -
كوشەدى ولەڭ نەمەسە وشەدى ولەڭ!
قۋلارى، تاۋدىڭ قىزىل تۇلكىسى دەر،
مومىندار، ءبىزدىڭ ءۇيدىڭ كىرپىشى دەر.
ماڭگىلىككە وزىممەن الا كەتكەن،
مەنىڭ نازىك جانىمدى كىم تۇسىنەر!؟
مۇقاعالي ماقاتايەۆ
