بۇل تۋرالى ول فەيسبۋكتاعى پاراقشاسىندا جازدى.
“سەيفۋللين-گوگول كوشەلەرىنىڭ قيىلىسىنان جۇمىسقا دەيىن تاكسي ۇستاعام. ءبىر Lada توقتادى. رولدە – جاسى جيىرما بەستىڭ شاماسىنداعى جاس جىگىت. مەنى تانىپ: -“ايتۋعا وڭايدى” جۇرگىزەتىن اعاسىز با؟ دەدى. جەتىسايدىڭ جىگىتى ەكەن. جاقىندا كوشىپ كەلىپتى. ءۇي سالسام دەگەن نيەتى بار ەكەن. سودان انانى-مىنانى ايتىپ كەلە جاتقانىمىزدا ول قالتاسىنان اقشالارىن شىعارا باستادى. بولەك-بولەك ەكى مىڭ، ءبىر مىڭ، بەس مىڭ تەڭگەلىكتەر. ۋماجداپ سالا بەرىپتى. تاكسي بوپ تاپقانى كورىنىپ تۇر. سولاردى ماعان ۇسىنىپ، “اعا، مىنانى الىڭىزشى” دەيدى” – دەپ جازادى جۋرناليست.
جۋرناليست بىردەن تاڭىرقاي قاراپ، مۇنداي تاكسيستى العاش رەت كورىپ تۇرعانىن ايتىپ تاڭ قالادى.
“ول زاماندا، بۇل زامان تاكسيستەر كليەنتكە قاشان اقشا بەرۋشى ەدى؟ دەيمىن عوي. سويتسەم، “xابارعا كومەك سۇراپ كەلگەندەرگە بەرەرسىز” دەپ قاراپ تۇر. المادىم. “اينالاڭدا مۇقتاج جاندار بار شىعار، سولارعا بەر” دەدىم. ىشتەي ريزا بولدىم. اكەسىز وسكەن، قيىندىقتى كوپ كورگەن جىگىت ەكەن. قۇداي دا بەرگەنگە بەرەدى عوي، بۇل باۋىرىمنىڭ دا تىلەۋىن بەرسە ەكەن، وسىپ-ونسە ەكەن دەپ تىلەدىم”،
– دەپ جازادى ول.