– مەن كەرىسىنشە، اقشا ءۇشىن ەگدە جاستاعى ادامعا شىقپايمىن، توقال بولمايمىن دەپ ايتتىم. بۇل بارىپ تۇرعان سوراقىلىق، – دەيدى يمانبايەۆا.
اكتريسا جالپى توقال الۋ ماسەلەسىن قۇپتامايتىنىن ءتۇسىندىردى.
– ءبىزدىڭ ازاماتتار وعان دايىن ەمەس. ولار – سۋجۇرەك، بارىنەن قورقادى. «مەنىڭ ءۇش ايەلىم بار» دەپ اۋىزبەن ماقتانادى. ال شىن مانىندە ەكىنشى نە ءۇشىنشى ايەلى تاسادا قالىپ قويادى، شەت جاقتا بالاسىن تۋادى، ءبىرىنشى ايەلى ولاردىڭ بار ەكەنىن دە بىلمەيدى.
توقالدار ادام ۇقساپ ەشقايدا بارا المايدى، تەك تىعىلىپ ءومىر سۇرەدى.
وندايدى اينالامنان، ءوز تانىستارىمنان كورىپ ءجۇرمىن. جالپى بۇلاي بىرەۋدىڭ توقالى بولۋدىڭ، تۇرمىسقا شىعۋدىڭ نە قاجەتى بار ەكەنىن بىلمەيمىن. ەگەر ول توقالى تۋرالى بايبىشەسى، بالالارى بىلمەسە؟ ايەلدەر مۇنداي نەكەگە قالاي كەلىسىم بەرەدى، تۇسىنبەيمىن، – دەيدى ايگۇل.
