جۇرت قالاي قابىلدايدى دەپ ولەڭىمىزدى جۇرتقا ۇسىنۋعا ۇيالامىز. ال انشىلەر ميلليونداعان كورەرمەنى بار تەلەديداردان ساندىراق ءسوزى بار اندەر ايتا بەرەدى.

بۇل سىننان وتكەن بە، الدە سەنزۋرانىڭ جوقتىعى ما؟

تاياۋدا داستان ورازبەكوۆتىڭ جاڭا ءانىنىڭ ءماتىنىن وقىپ، قايران قالدىم.

داستاننىڭ ءانىنىڭ ماتىنىندە مىناداي سوزدەر بار ەكەن:

مەن سەنى ءوزىم ۇناتام.

سەن ماعان الدەقاندايسىڭ.

جەڭىمنىڭ ۇشىندا حات بار.

سەن مەنى ءوزىڭ تارتتىڭ عوي.

سەن ماگنيت مەن ءبىر تۇت، – دەپ ءانشى ولەڭ جازىپتى.

جالپى مۇنداي انشىلەر ۇياتتارى بولسا ساحنادان كەتكەندەرى دۇرىس قوي.

شىنىندا دا مىنالاردىكى نە ءان ەمەس، نە ولەڭ ەمەس قوي. مۇنى نە دەۋگە بولادى؟

 

داۋلەت سەرىكباي

(جازبا اۆتوردىڭ «فەيسبۋكتاعى» پاراقشاسىنان الىندى)