– ساياساتقا قالاي كەلدىڭىز؟ سونى ايتىپ وتسەڭىز؟
– 1989 جىلدىڭ تامىز ايىندا «جەرۇيىق» اتتى تاريحي-ەتنوگرافيالىق بىرلەستىك قۇرىلدى. بۇل قازاقستانداعى ەڭ العاشقى ۇلتتىق-پاتريوتتىق بىرلەستىك ەدى. ءبىز ونى زاڭدى تۇردە تىركەتە الدىق. مەن وسى بىرلەستىكتىڭ ديرەكتورى بولىپ سايلاندىم جانە ءوزىمنىڭ 50 مىڭ ءرۋبلىمدى وعان جارنا رەتىندە سالدىم. ءبىراز مادەني-يدەولوگيالىق شارۋالار دا تىندىرىپ ۇلگەردىك. جىگىتتەر جالاقى الىپ ءجۇردى.
ءسويتىپ، قاراشا ايى دا كەلىپ قالدى.
سونداعى ءبىر جينالىستا ءبىز مىنانداي شەشىمگە كەلدىك:
قازاقتا نامىس بولسا جەلتوقسان وقيعاسىنىڭ 3 جىلدىعىن قالاي بولسا دا اتاپ ءوتۋىمىز كەرەك! 3 جىل بويىنا قازاقستاندا جەلتوقسان وقيعاسى تۋرالى بىردە-بىر ادام جۇمعان اۋزىن اشقان ەمەس ەدى. دەپۋتاتتار دا، اكادەميكتەر دە، جازۋشىلار دا، لاۋرەاتتار دا – ءبارى دە بۇعىپ جاتا قالعان.
ءبىز ءوزىمىز، جەلتوقسانعا قاتىسۋشىلار، ۇستالعاندار، تۇرمەدەن سىتىلىپ شىققاندا ءىز اداستىرىپ، ويدا-قىردا جان ساۋعالاپ جۇرگەنبىز.
ەكى جىلدان سوڭ ەندى الماتىدا قاۋىشىپ، قوي دا ولەر الدىندا تۇياعىن سەرپيدى عوي! شىندىقتى الەمگە جەتكىزەيىك، ءسويتىپ شەيىت بولعان جەلتوقسانداعى جولداستارىمىزدىڭ ارۋاعىن ءبىر ريزا قىلايىق دەدىك. «قازاقتىڭ نامىسىن وياتايىق» دەپ، قان توگىلگەن الاڭدا اس بەرەيىك دەپ ۋادەلەستىك.
