"بۇگىن اسىل ازامات، ارداقتى باۋىر، بىلىكتى تەلەجۋرناليست بەيسەن قۇرانبەك دۇنيەدەن ءوتتى. جۇرەگىم ەزىلىپ، جانىم اۋىرىپ، كوكىرەگىم قارس ايىرىلىپ وتىر. مەن بەيسەندى ەڭ الدىمەن ازاماتتىق بولمىسى، ادامي قاسيەتتەرى، شىنشىل مىنەزى ءۇشىن جاقسى كورۋشى ەدىم. ول جاعىنۋدى، كەمشىلىكتى جاسىرىپ-جابۋدى بىلمەيتىن. ەشقاشان اقيقاتتىڭ جولىنان اينىعان ەمەس. ماڭايىنا شۋاعىن شاشىپ، مەيىرىمىن توگىپ جۇرەتىن جانى جارىق ازامات ەدى.
مەن اكىم بولىپ تاعايىندالعاننان كەيىن ەكىنشى كۇنى كەلدى، "اعا، مەن قايتىپ كەلىپ، سىزبەن بىرگە جۇمىس ىستەگىم كەلەدى"، - دەدى. سودان بەرى بىرنەشە جىل قويان-قولتىق جۇمىس ىستەدىك.
الماتى وبلىسىنىڭ «جەتىسۋ» تەلەارناسىنا بىلىكتى باسشىلىق جاساپ، تەلەارنانىڭ بەدەلىن كوتەرۋگە، مازمۇندىق ساپاسىن جاقسارتۋعا زور ۇلەس قوستى. جۋرناليستەر ءۇيى عيماراتىنىڭ سالىنۋىنا تىكەلەي ىقپال ەتىپ، وسى ءىستىڭ باسى-قاسىندا ءجۇردى. جاس جۋرناليستەرگە تالىمگەر بولىپ، جولىن اشتى. اعاعا ءىنى، كىشىگە قامقور اعا بولا ءبىلدى. «قازاقستان» تەلەارناسىنداعى «ايتۋعا وڭاي» باعدارلاماسى ارقىلى دا قانشاما مىڭداعان ادامعا كومەكتەستى.
مەن سوڭعى كۇنگە دەيىن ونىڭ اۋرۋدى جەڭىپ شىعاتىنىنا سەنىپ ەدىم. اتتەڭ... ءبىراق اجالعا اراشا جوق ەكەن... بەيسەن تۋرالى وتكەن شاقتا ايتۋدىڭ ءوزى اۋىر...
ارىس ازاماتىمىزدىڭ جاتقان جەرى جارىق، يمانى جولداس بولسىن! بەيسەننىڭ جارقىن بەينەسى ءبىزدىڭ جادىمىزدا ماڭگى ساقتالادى"، – دەيدى ايماق باسشىسى.
